Ik hoop dat bovenstaande tekst mijn werkelijkheid meer en meer gaat worden. Is het erg om niet begrepen te worden wanneer je vanuit je hart werkt en leeft? Weer iets om los te laten. Wil vanuit mijn waarheid leven en niet mijn taal of woorden aanpassen om maar begrepen te kunnen worden. Het zijn gevoelswoorden. Mijn schrijven begint vanuit zelf willen begrijpen als iets mij raakt. In dit geval is dit het "begrepen willen worden", kennelijk een nogal sterk aanwezige behoefte in mij.
Grappig wel, dat dit mij dus helpt begrijpen terwijl een ander dit kan lezen vol onbegrip :) Wat ik een tof gevolg zou vinden van mijn schrijven hier op dit medium, is dat het de ander raken kan en mag. Dat is mijn hartsverlangen. Begrepen willen worden blijft gelukkig wel secundair aan het feit dat ik het zelf zo enorm fijn vind om te schrijven en te delen. Moedig leven en vanuit je hart jezelf laten zien, het voelt soms allesbehalve moedig, eerder kwetsbaar.
Wil degene die dit niet begrijpt maar wel voelt s.v.p. opstaan? ;)
Grappig wel, dat dit mij dus helpt begrijpen terwijl een ander dit kan lezen vol onbegrip :) Wat ik een tof gevolg zou vinden van mijn schrijven hier op dit medium, is dat het de ander raken kan en mag. Dat is mijn hartsverlangen. Begrepen willen worden blijft gelukkig wel secundair aan het feit dat ik het zelf zo enorm fijn vind om te schrijven en te delen. Moedig leven en vanuit je hart jezelf laten zien, het voelt soms allesbehalve moedig, eerder kwetsbaar.
Wil degene die dit niet begrijpt maar wel voelt s.v.p. opstaan? ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten