Zie mij, hoor mij

Ik zag van de week (11-11-'13) een interview bij DWDD met Nadja Hüpscher over haar nieuwe boek "In het wild" waarin zij de door haar afgeluisterde gesprekken van de straat heeft gebundeld. Een fascinerend gegeven vind ik! Ten eerste vind ik het zeer grappig en boeiend dat zij haar kind-fascinatie, vandaag de dag, in de praktijk heeft gebracht door "ondeugend" af te luisteren. Ongegeneerd nieuwsgierig mogen zijn van jezelf, hoe heerlijk is dat...
Ten tweede zei ze iets wat mij raakte, en waardoor ik nu bovendien dit blog aan het schrijven ben: "Het is zo aandoenlijk, alle gesprekken die ik heb afgeluisterd gaan nergens over en tegelijkertijd ook allemaal over hetzelfde gegeven, namelijk: "Zie mij!" "Hoor mij"...." Het is, zoals Nadja ook al zei, aandoenlijk dat wij allemaal zo graag gehoord en gezien willen worden. Maar luisteren wij ook nog echt oprecht om te horen wat er bij een ander leeft? Zonder onderwijl aandacht te besteden aan al die eigen oordelen in onze koppen als we de ander "aanhoren"? Echt luisteren is aanwezig zijn bij de ander. Verbinding hebben met die ander. Het levert heel wat op, betere relaties!