donderdag 30 april 2015

De Uitnodiging

Het volgende gedicht ben ik al meerdere malen tegengekomen en iedere keer word ik er weer door geraakt. Daarom wilde ik het hier ook delen. Het is eigenlijk een uitnodiging om volledig jezelf te zijn.

Het interesseert me niet wat je doet voor de kost. Ik wil weten waar je naar hunkert en of je ervan durft te dromen het verlangen van je hart te vervullen.

Het interesseert me niet hoe oud je bent. Ik wil weten of je het risico wilt lopen er als een dwaas uit te zien voor de liefde, voor je dromen, voor het avontuur van levend zijn.

Het interesseert me niet welke planeten er in je maan staan. Ik wil weten of je contact hebt gemaakt met de kern van je eigen verdriet. Of je bent geopend door de teleurstellingen van het leven of dat je er door verschrompeld bent. Ik wil weten of je pijn kunt verdragen; van mij en van jezelf, zonder haar te verbergen of te verdoezelen. 

Ik wil weten of je vreugde kunt voelen, de mijne of die van jezelf. 

Of je wild kunt dansen met overgave, tot je vingertoppen van extase vervuld worden. Zonder te manen tot voorzichtigheid, tot realisme, of ons te herinneren aan de beperkingen van het menszijn. 

Het interesseert me niet of het verhaal dat je vertelt waar is. Ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen door trouw te blijven aan jezelf, of je verdenking van verraad kunt verdragen, zonder verraad te plegen aan je ziel. 

Ik wil weten of je trouw kunt zijn en daardoor ook betrouwbaar. 

Ik wil weten of je de schoonheid kunt zien, ook al is die niet iedere dag even aangenaam en of je jouw leven kunt laven aan de aanwezigheid daarvan. 

Ik wil weten of je met falen kunt leven, het jouwe en het mijne, en toch nog aan de oever van een meer kunt staan, en JA kunt roepen naar het zilver van de volle maan. 

Het interesseert me niet waar je woont of hoeveel geld je bezit. Ik wil weten of je op kunt staan na een nacht van wanhoop en verdriet, moe en gekwetst tot op het bot en toch doet voor de kinderen wat er gedaan moet worden.

Het interesseert me niet wie je bent of waar je vandaan komt. Ik wil weten of je met mij midden in het vuur kunt staan en niet terug zult deinzen.

Het interesseert me niet wat of met wie je hebt gestudeerd. Ik wil weten wat er van je overblijft als al het andere wegvalt.

Ik wil weten of je met jezelf alleen kunt zijn en of je werkelijk houdt van het gezelschap dat je hebt op lege momenten. 

De Uitnodiging – Gedicht van Oriah Mountain Dreamer 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten